Najtrudniejszy pierwszy krok...

Swego czasu Anna Jantar śpiewała piosenkę Najtrudniejszy pierwszy krok. I choć była to opowieść o historii pewnej pani i pana, to spokojnie słowa refrenu można także odnieść do naszych dzieci.

Rodzice, którzy z uwagą obserwują swoje dziecko od momentu urodzenia, doskonale potrafią odczytać jego potrzeby. Wiedzą kiedy maleństwo jest głodne, śpiące, kiedy się źle czuje, a nawet kiedy trzeba mu zmienić pieluszkę. Jako rodzice bacznie też obserwujemy rozwój swojego dziecka i cieszymy się, gdy widzimy postępy na tej drodze.

A kiedy coś idzie źle smucimy się i czasami zupełnie niepotrzebnie panikujemy. Dziecko nie jest zaprogramowaną maszyną! Rozwój każdego dziecka jest bardzo indywidualny. Pamiętajmy, że normy czasowe w zdobywaniu nowych umiejętności są szerokie. Ważne jest natomiast to, żeby rozwój postępował i by kolejne umiejętności następowały mniej więcej po sobie, bo tak jest stworzony człowiek, że opanowanie jednych stanowi podbudowę dla następnego etapu.

Ale we wszystkich typ etapach, określanych jako „kamienie milowe” najtrudniejszy jest zawsze ten pierwszy krok, kiedy dziecko nagle „załapuje”, że może coś zrobić i zaczyna to robić. Może czasem nie zdajemy sobie nawet sprawy ile prób maleństwo podejmuje, żeby na przykład obrócić się z plecków na brzuszek czy odwrotnie. Potem nauka siadania, raczkowania, chodzenia itd. A wszystko to praktycznie dokonuje się plus-minus w pierwszym roku życia.

Kiedy dziecko zacznie już chodzić warto dać mu możliwość rozwoju tej umiejętności, ponieważ właściwe ukształtowanie stóp stanowi solidną podstawę dla naszego całego ciała. Dlatego dziś kilka słów na temat ćwiczeń, które nazwałam PIERWSZY KROK.

Do wykonania tych ćwiczeń najlepiej wybrać 6-8 mat miękkich (może to być któryś zestaw ORTO Maluch, lub dowolne maty miękkie od 1 roku życia np. kamienie pierwszy krok, trawa miękka, kolce). Początkowo maty warto układać razem z dzieckiem w tzw. dywanik (dwie maty obok siebie). Większa szerokość dróżki da dziecku więcej pewności w chodzeniu po matach. Maluch musi się też oswoić ze strukturą puzzli ortopedycznych. Może się tak zdarzyć, że początkowo jakaś mata nie będzie odpowiadała naszemu dziecku, bo zbyt intensywnie będzie oddziaływać na jego delikatne i nieukształtowane jeszcze stópki. Wynika to z tego, że maty mają różną strukturę i na niektórych puzzlach wystające elementy są mniejsze, a na innych większe. Warto więc taką matę  odłożyć na bok, a po kilku, kilkunastu dniach zachęcić dziecko, żeby znów spróbowało na niej stanąć.

Jakie ćwiczenia na matach ortopedycznych mogą wykonać małe dzieci

Dla małych dzieci już samo chodzenie po matach ortopedycznych będzie świetną zabawą, a zarazem ćwiczeniem. Ponieważ takie maluchy lubią naśladować innych warto, żeby na początku ćwiczyć razem z dzieckiem. Najpierw my przechodzimy po matach, a potem prosimy by dziecko zrobiło to samo.

Można na końcu dywanika położyć jakieś zabawki i poprosić dziecko, żeby chodząc po matach przeniosło je z jednego końca dywanika na drugi koniec. Dziecko może chodzić normalnym krokiem stawiając stopy naprzemiennie. Można też poprosić dziecko, żeby stawało na każdej macie i robiło kilka kroków w miejscu. Jeszcze innym wariantem może być chodzenie bokiem po matach lub tyłem.

Gdy maluch już się oswoi z matami, można utrudnić mu zadanie i ułożyć maty nie w dywanik, ale w ścieżkę. Układając w ten sposób puzzle wydłużymy drogę marszu i zwiększymy trudność, bo oczywiście ważne, żeby podczas zabawy dziecko nie zeszło ze ścieżki. W ten sposób ćwiczymy równowagę i koncentrację.

Na koniec jeszcze jedno ćwiczenie, które bardzo lubiły moje dzieci. Rozrzucały maty po podłodze, ale tak, żeby były dość blisko siebie i następnie przeskakiwały z jednej na drugą.

Ćwiczenia nie muszą trwać długo. Wystarczy 5-10 minut dziennie takiej gimnastyki stóp na matach ortopedycznych. Ważne, żeby były regularne. Podczas chodzenia trzeba też zwrócić uwagę, aby stopy nie były rozstawione zbyt szeroko i poruszały się równolegle. Dzieci od samego początku muszą się uczyć prawidłowego chodzenia.

Dobrej zabawy i do następnych ćwiczeń!